زندگی در حال گذار

اومدم مهمونی. لباسی رو تنم کردم که یه روزی با کسی که دوسش داشتم رفتیم خریدیم. ما ادما یه مدت کوتاه یه روزگار یه زمان اندک کنار همیم . فقط اخرش یه سری خاطره میمونه یه سری حسرت . یه سری حس های خوب و بد . مهم اینه میگذره و نمیمونه روی یه نقطه . گرفته ام. حس گذر و از دست دادن ها رو درک کردم و دیگه برام مهم نیس یه بار این اتفاق یا چند بار. دلم میخواد در لحظه خوشحال باشم هرچند در لحظه بودن ادمو روزمره و تباه میکنه و نیازمند هدف . ولی هر وقت خواستی، برو ،هر وقت خواستم ،میرم، دوست دارم تا وقتی با همیم بمون خوش بگذره . فقط همین. چون زندگی هیچ تهی نداره که بخوام و فکرشو کنم که تا تهش چجوری و با کی باشم .. حرفام ناراحتت نکرده باشه . ناراحت بشی دلگیر میشم..