وقتی حرفایی که میزنی توی خوابت اتفاق می افته

شاید همش یه مسخره بازی و دروغ باشه
شاید همش بازی باشه یا فریب باشه
شاید هیچی اونجوری که حس میکنیم نباشه
شاید حرفامون دروغ باشه احساسمون دروغ باشه شاید رفتارمون دروغ باشه شاید من دروغ باشم شاید نباید به حتی من اعتماد کنی
هیچی مطلق نیس هیچی رو نمیشه مطلق دوس داشت هیچ دلیلی وجود نداره
نمیتونی هیچ دلیلی برای رفتارهای زندگی پیدا کنی
همه اش یه دروغ بزرگه یه دروغی که کسی حوصله نداره به دروغ بودنش فک کنه
همه چی مثل خواب میمونه یه دروغ قشنگ
نمیشه چیزی رو راست دونست
فقط باید جایی رفت ساکت خلوت بدون هیچ ادمی
فقط باید فرار کرد
حتی وقتی که بدنت گر میگیره و عرق میکنی باید بری
بری واینستی و به صدای هر کسی که تو رو فریاد میزنه توجه نکنی
میخوام فرار کنم
همه دوسداشتنا نسبیه
نسبی های پر از نوسان
حتی تو ام ممکنه یه لحظه ی دیگه دوسم نداشته باشی
و همه ب ادمایی که دوسم داشتن و دیگه ندارم
و خودم که بعضی وقتا خودمو دوست دارم و حالا ندارم
وقتی یه لحظه دوس دارن یه لحظه ندارن یعنی دارن دروغ میگن از اولش هم نداشتن
فک میکنم خواب و بیداریم فاصله اش یه موعه
مثل بخار حاصله از آب جوشم
نه هوام نه آب
پر از استرس و ترسم
یه جا تکیه بدم که محکم باشه از زیر پام باز نشه و نرم فرو ترمیترسم
توی ترسمم خیلی کارا میکنم ولی بازم میترسم ولی بازم میکنم ولی بازم میترسم

من تمامم تو به ممکن شدنم فکر نکن

بربادرفته...